Zielone Świątki i aktywność fizyczna. Co mają ze sobą wspólnego?

Pierwsze zawody sportowe na Naszych ziemiach…

Zielone Świątki sięgają bardzo wczesnych tradycji, z czasów legendarnych – przedchrześcijańskich, które były praktykowane 50 dni po Jarych Godach (dziś – Wielkanocy).  Tak naprawdę, już teraz mało kto wie, o co dokładnie chodzi i o co chodziło kiedyś w obchodach tego święta…

W obecnym kulcie chrześcijańskiej religii, jest to Zesłanie Ducha Świętego. Korzenie Zielonych Świątek sięgają natomiast do święta, które nazywało się Stado, wiązało się z obchodami wiosny (tzw. święta jare), tym samym z witalnością, odrodzeniem, płodnością i zdrowiem. Nasi słowiańscy przodkowie, by uczcić ten czas i podziękować naturze za to, że się odradza, organizowali zawody sportowe.

Jak to mogło wyglądać?

Źródła mówią nam o sportach drużynowych, gdzie dzielono się na grupy (czyli „stada”, skąd pewnie nazwa święta), i rywalizowano ze sobą. Nie brakowało także zawodów 1:1, które wymagały wcześniejszych treningów i przygotowań, podobnie, jak w tych, gdzie wygrywała osoba najlepiej wykonująca daną czynność.  

Zielone Świątki to starosłowiańskie Igrzyska Sportowe!

Pozwoliłam
sobie poczytać o starodawnych grach sportowych. Okazało się, że nie tylko
wydziały etnograficzne posiadają jakiekolwiek w tym temacie zgromadzone
materiały… Ba! Mamy w Poznaniu, Zakład Olimpizmu i Etnologii Sportu,
stworzony na AWFie przez dr. Małgorzatę Bronikowską, gdzie prowadzone są
badania dotyczące pochodzenia i rekonstrukcji starożytnych gier sportowych,
które wywodzą się z terenów Polski.

Jakie były konkurencje?

Przede wszystkim, uwielbiane przez mężczyzn było pojedynkowanie się… Tu nie ma co rozdrabniać się w opisach, jak mogły wyglądać, ponieważ zapasy, czy bitwy na miecze, do dziś odbywają się raczej podobnie. Kobiety za to, uwielbiały taniec i akrobatykę (!), dlatego rywalizowały ze sobą o nagrodę przed specjalnie powołaną komisją.

Do gier drużynowych należało: rzucanie podkowy (znane całkiem dobrze w dzisiejszych czasach), „kapela” (rzucanie w stożek płaskich kamieni, który jest broniony przez „kapelmistrza”, swojego rodzaju bramkarza, dużymi, drewnianymi kulami… Chodzi o rozbicie stożka.), „KUBB” (gra o starym rodowodzie gotlandzkim, jednak lokalizowana również na terenach Słowian – jest połączeniem gry w kręgle z rzutem podkową, wymaga strategii i zaangażowania całej drużyny), i „klipa” (używane tu były drewniane kije, którymi odbijano ciężki, ciosany kołek, tak by nie spadł na ziemię. Należało wybić go jak najdalej na stronę przeciwnika.) Tego typu gier było znacznie więcej, a okres Zielonych Świąt przypadał na 7 dni, więc zawody dzielono na czas trwania całej imprezy.

Co dziś z tego nam zostało?

W okresie
Zielonych Świątek, przypada często Dzień Dziecka. Wtedy, w szkołach zwykle
organizuje się zawody sportowe. Warto pomyśleć o możliwym pochodzeniu tej
tradycji… Może to właśnie nasi przodkowie zapoczątkowali już ten zwyczaj w
dawnych czasach?

Myślę, że po pradziadach zostało nam też we krwi zamiłowanie do aktywności i rywalizacji. Minęły czasy, kiedy ten „zew” był w nas uśpiony i nastały sprzyjające do jego przebudzenia. Prawdą jest, że każdego z nas stworzono do ruchu, budowania siły i energii. A tendencja do opiewania w nowoczesnym świecie, tężyzny fizycznej i witalności, nie wzięła się znikąd i wcale nie jest nową modą. Dlatego korzystajmy ze spadku, po naszych praojcach i wyciągnijmy z tego jak najwięcej! Zwłaszcza, że dziś trening ułatwiają nam doskonałe sprzęty, z których wystarczy tylko chcieć skorzystać.

Pozdrawiam serdecznie , Leniwa Buła.